ရိုးတယ္ဆိုတာ လြယ္မွတ္လို ့

ရြာေလးက ဧရာ၀တီျမစ္အေနာက္ဘက္ ျပည္ျမိဳ ့၏ တစ္ဘက္ကမ္းတြင္ ရွိ၏ ။
ထံုးဘို ႏွင့္ ဆင္တဲတို ့၏ အေနာက္ဘက္ ခပ္က်က်မွာ ျဖစ္သည္ ။
ယခုေတာ့ ပုသိမ္-မံုရြာ ကားလမ္း အေရွ ့ဘက္ႏွင့္ နီးကပ္သြားသည္ ။ ရြာကေလးတြင္ ယာစိုက္ ေတာတိုး
အလုပ္မ်ားသာ လုပ္ၾကေလသည္ ။ ေျမပဲ..ျငဳတ္..ႏွင့္ ရာသီေပၚသီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္ ။
ရြာေဘးက ေခ်ာင္းကေလး ကလည္း ယာခင္းစိုက္ခင္းမ်ားအတြက္ ေႏြေႏြ မိုးမိုး ေရရရွိရာ စိုက္ပ်ိဳးသူေတြ
အတြက္အဆင္ေျပသလို ရြာကေလး၏ ရွဳခင္းကိုလည္း ျပည့္စံုလွပေစ၏ ။ တစ္ရြာလံုး သစ္ပင္မ်ားႏွင့္
အံု ့အံု ့ဆိုင္းဆိုင္းရွိသျဖင့္ ေန ့လည္ေန ့ခင္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိသလို ညေနေစာင္းလွ်င္လည္း ရြာစြန္က
ထန္းေတာေလးက ကာလသားေတြ အတြက္ အပန္းေျဖဥယ်ာဥ္ေလး ျဖစ္ေနျပန္၏ ။
ေတာသူေတာင္သားေတြမို ့ ဒီလိုညေနခင္းမ်ားသာ သူတို ့အတြက္ အေမာေျပ..အပမ္းေျပေစ ပါသည္ ။
သူတို ့ခမ်ာ မိုးရိပ္ေလးေတြ ့သည္ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳး ထြန္ယက္ဘို ့လုပ္ရသလို ေဆာင္းႏွင့္ ေႏြ ေရာက္ေတာ့လည္း
ရခိုင္ရိုးမအေျခအထိ ထင္းခုတ္.ေတာတိုးႏွင့္နားရသည္က မရွိတတ္ေခ်..။
ထို ့အျပင္ ေဆာင္းေရာက္သည္ႏွင့္ ေရက်သြားသည့္ ေသာင္ျပင္တြင္လည္း ဖရဲခင္းေတြ..ျငဳတ္ခင္းေတြ
အသီးသီး စိုက္ပ်ိဳးရေလသည္ ။
ထိုအခါ ေသာင္ျပင္က ယာခင္းထဲတြင္ ယာတဲေလးမ်ား အသီးသီး ေဆာက္လုပ္ေနထိုင္ၾကျပန္သည္ ။
ဒီအရပ္ ဒီေဒသမွာ သူခိုး ဓါးျပ မရွိေအးခ်မ္းေသာ္လည္း ညအခ်ိန္ စိုက္ခင္းထဲ
လာေရာက္စားေသာက္တတ္သည့္ ေတာေကာင္ေတြကို ေျခာက္လွန္ ့ဘို ့ လာေရာက္ေနထိုင္
ၾကရျခင္းျဖစ္သည္ ။
ေတာေကာင္ေတြဆိုေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ မ်က္စိလည္ လမ္းမွားလာသည့္ ေတာ၀က္မ်ားသာ ရွိျပီး
ေက်းရြာသဘာ၀အရ ပုတတ္လိုက္ ပုရစ္ေကာက္ျပီး အရက္စုေသာက္ဘို ့ အဓိက ျဖစ္ေလသည္ ။
ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ေမာင္ထြန္းက ကာလသားမ်ားစုေပါင္းျပီး ယာခင္းထဲမွာပင္ ေနေတာ့သည္ ။
ညေနေစာင္း ထန္းရည္၀ယ္ရန္ အရက္၀ယ္ရန္ေလာက္သာ ရြာအစပ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့သည္ ။
က်န္သည့္အခ်ိန္ ယာခင္းထဲမွာပင္ သူ ့အခင္း..ကိုယ့္အခင္း လိုအပ္တာ ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ကိုင္ေပးရင္းႏွင့္သာ
ေနၾကသည္ ။ ညေနေစာင္းလွ်င္ ေခ်ာင္းအတြင္း ေရခပ္ဆင္း..ေရခ်ိဳးဆင္းလာသည့္ ရြာသူအပ်ိဳေခ်ာတို ့ကို
စရ..ငမ္းရတာကလည္း အလုပ္တစ္ခု ျဖစ္သည္ ။ မခံခ်င္ေအာင္ စၾက..ေနာက္ၾကျပီး မိန္းခေလးမ်ားက
ျပန္တိုင္လွ်င္ေတာ့ သူၾကီး၏ ထိပ္တုန္းစာ မိတတ္ေလသည္ ။
ေမာင္ထြန္းႏွင့္ ထိပ္တုန္း...ထိပ္တုန္းႏွင့္ ေမာင္ထြန္းကေတာ့ ရိုးေနေခ်ျပီ...။
မဟုတ္မခံ ေျချမန္လက္ျမန္ရွိသည့္ေမာင္ထြန္းမွာ မၾကာခဏ သူၾကီး ထိပ္တုန္းကို ႏွဳတ္ဆက္ရေလသည္ ။
ေမာင္ထြန္းေျချမန္လက္ျမန္ရွိေသာ္လည္း သူခံရသည့္ အလွည့္ေတြလည္း ရွိတတ္သည္ ။ သူကေတာ့
ေယာကၤ်ားကြ..သူမ်ားကို ရိုက္ရဲႏွက္ရဲရင္ ကိုယ္လည္း ခံစရာရွိတာခံရဲ ရမယ္ လို ့ ေျပာတတ္ေလသည္ ။
ထူးျခားတာ တစ္ခုက ေမာင္ထြန္း၏ အမႊာညီျဖစ္သူ ေမာင္ထူး ျဖစ္သည္ ။ ေမာင္ထြန္းႏွင့္
မိနစ္အနည္းငယ္သာ ျခားျပီးေမးြ ခ့ေဲ သာ္လည္း ေမာင္ထြန္းႏွင့္ စရိုက္ခ်င္း လုံး၀မတူသည့္အျပင္ အေတာ္ကို
ထံုသလို အသလို ရွိေလသည္ ။
ေမာင္ထြန္းႏွင့္အတူ ကိုရင္၀တ္ျပီး ေမာင္ထြန္းက တစ္၀ါ ( ၀ါတြင္းသံုးလ ) ႏွင့္ပင္ စာေရးစာဖတ္
အတြက္အခ်က္ေလး တတ္ေသာ္လည္း ေမာင္ထူးက သံုးေလး၀ါ ၀တ္ခဲ့သည့္တိုင္ ဘာမွ မည္မည္ရရ
မတတ္ေခ်..။
ကိုရင္လူထြက္ျပီးေတာ့လည္း ယာအလုပ္ ကိုင္းအလုပ္ ဘာမွ မလုပ္တတ္ေခ်..။
ေနာက္ေတာ့ ရြာရိုးကိုးေပါက္ေလွ်ာက္ျပီး ဟိုအိမ္က ခိုင္းတာေလး လုပ္လိုက္..ဒီအိမ္က ခိုင္းတာေလး
လုပ္လိုက္ႏွင့္ အိမ္ကိုပင္ ျပန္အိပ္ခ်င္မွ အိပ္ေတာ့သည္ ။ ဘယ္မွာ အိပ္လို ့အိပ္မွန္းလဲ မသိ...တစ္ခါေတာ့
ရြာအစပ္ကေကာက္ရိုးပံုတြင္ အိပ္ေနတာ ေတြ ့ရေလသည္ ။ ေမာင္ထူးက ၾကံဳရာက်ပန္း ေလွ်ာက္ေန
ေနေသာ္လည္း ေမာင္ထြန္းထက္ လူခ်စ္လူခင္ ပိုမ်ားသည္ ။ ေမာင္ထြန္းမွာသာ အရက္သမား
..ထန္းရည္သမား ..ၾကက္သမား လူမိုက္ႏွင့္ ရြံေၾကာက္ၾကီး ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း ေမာင္ထူးကေတာ့
ဟိုအိမ္က လာပါဦး...ဒီအိမ္က လာပါဦး ျဖစ္ေနသည္ ။ ဖင္ကလည္းေပါ့ ခိုင္းလို ့လည္း ေကာင္း
သျဖင့္ တစ္ရြာလံုးက ေမာင္ထူး...ေမာင္ထူး...ျဖစ္ေနေလသည္ ..။
ဒါကို သေဘာမက်သူက ေမာင္ထြန္းႏွင့္ ေမာင္ထူးတို ့၏ ဖခင္ ဦးဘိုးေဆာင္ ျဖစ္သည္ ။
သေဘာမက်ေသာ္လည္း
လည္း အေထြအထူးေတာ့ မေျပာတတ္ေခ် ။ ေျပာရေအာင္ကလည္း ေမာင္ထူးက မိခင္ျဖစ္သူ
ေခၚလွ်င္ေတာင္ အိမ္ျပန္လာခ်င္မွ ျပန္လာသူျဖစ္သည္ ။ ဒီေတာ့ ဦးဘိုးေဆာင္က မိန္းမျဖစ္သူကိုသာ
မွာထားရ၏ ။
" ေမာင္ထူးဆိုတ့ေဲ ကာင္ ထုံတုံတုံ..အတတနဲ ့ ဒီလိုသာေလွ်ာက္သြားေနရင္ မေတာ္တ့ဲ မိန္းမနဲ ့
ရေနဦးမယ္..
သင့္ေတာ္တ့သဲ ူေတ ြ ့ရင္ အိမ္ေထာင္ခ်ထားေပးလိုက္... " ဟူသတည္း...။
ဒီေတာ့ အေမျဖစ္သူက ေမာင္ထူးကို တကူးတက လိုက္ရွာရာ ရြာေျမာက္ပိုင္းက
တစ္ခုလပ္မေလး..မခင္ေမ အိမ္တြင္ေရခပ္ေပးေနတာကို ေတြ ့ရေလသည္ ။
ဒီေတာ့မွ ေမာင္ထူးလက္ကိုဆဲြျပီး မလွမ္းမကမ္းသို ့ေရာက္မွ ေျပာရေလသည္ ။
                   
                           ေဒါင္းေလာ့    http://adf.ly/rAWZr                     
"