ေရမီးအစုံ
“ အင္း.....ဟင္း.....ဟင္း....အင္း......ဟင္း.....” ဝမ္းေခါင္းထဲမွ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲညီးညဴသံႀကီးကို ၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ဖိုးေဇာ္ ေက်ာ႐ုိးထဲ စိမ့္ကနဲျဖစ္ကာ ၾကက္သီးေမြးညင္းထသြားရသည္။ အခ်ိန္က ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ေနၿပီ။ ေနရာက ပုဂၢလိကေဆးခန္းအႀကီးစားႀကီးတစ္ခု။ ေဆး႐ုံေဆးခန္းလိုေနရာမွာ ညအခ်ိန္မေတာ္ ညီးညဴသံႀကီးကို အမွတ္မထင္ၾကားလိုက္ရေသာ ဖိုးေဇာ္မွာ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထသြားရျခင္းပင္။ ႏိုက္ဂ်ဴတီက်သျဖင့္ တတိယထပ္အခန္းမွ လူနာတစ္ေယာက္ကို ဒရစ္ပုလင္းလဲခ်ိတ္ေပးၿပီး ျပန္အလာတြင္ ဓာတ္ေလွကား ေဘးတစ္ဖက္ရွိ ေလွကားထစ္မ်ားဘက္ဆီမွ ထိုညီးညဴသံႀကီးကို ဖိုးေဇာ္ၾကားလိုက္ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အကူသူနာျပဳရာထူးျဖင့္ ထိုပုဂၢလိကအထပ္ျမင့္ ေဆးခန္းႀကီးမွာ အလုပ္လုပ္ေနေသာ ဖိုးေဇာ္မွာ လုပ္သက္ ႏွစ္ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့သည့္တေလ်ာက္ ထိုသုိ႔ အခ်ိန္မေတာ္ ညီးညဴသံႀကီးကို ပထမဆုံးစၿပီး ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ စိတ္ဝင္စားစိတ္က တစ္ဖက္၊ ထိတ္လန္႔စိတ္က တစ္ဖက္ျဖင့္ ထိုညီးညဴသံ ၾကားရာဆီသုိ႔ ဦးတည္ေလွ်ာက္လာမိသည္။ ဓာတ္ေလွကားေဘးရွိ ပုံမွန္ေလွကားထစ္မ်ားအတိုင္း ဖိုးေဇာ္ ေျခသံတိုးတိတ္စြာ ဆင္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ေလွကားတစ္ထစ္၊ ႏွစ္ထစ္၊ သုံးထစ္မွ သည္ ေလွကားတစ္ေကြ႕ဆီသုိ႔ ဖိုးေဇာ္ေရာက္လာသည္။ “ အင္း......ဟင္း.....ဟင္း.....” ညီးညဴသံကို ျပတ္ျပတ္သားသားထပ္မံၾကားလိုက္ရသည္။ ဖိုးေဇာ္ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္မ်ား က်ေအာင္ပင္ ထိတ္လန္႔ သြားရျပန္၏။ ဒါေပမယ့္ သိခ်င္၊ ျမင္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ ေရွ႕သုိ႔ဆက္ ဆင္း လာမိျပန္သည္။ ေနာက္ထပ္ေလွကားအေကြ႕တစ္ခုသုိ႔ အေရာက္တြင္ေတာ့ ဖိုးေဇာ္ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသည္။ အစြယ္ေဖြးေဖြး ဆံပင္ဖားလ်ားခ်ထား ၿပီး ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ သ႑ာန္တစ္ခုကို ျမင္ရေလမလားဟု ထင္ခဲ့မိေသာ ဖိုးေဇာ္မွာ သူျမင္ေတြ႔လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္း ေၾကာင့္ အံ့ၾသသြားခဲ့ရသည္။ သူ၏ ေရွ႕ေလွကားေထာင့္ခ်ဳိးၾကမ္းျပင္ထက္တြင္ နံရံကိုေက်ာမွီထားကာ လူးလြန္႔ညီးတြားေနေသာ မိန္းမပ်ဳိတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေလာကႀကီးကိုေမ့ကာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနေသာ လူငယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္တုိ႔ သဘာဝရဲ႕ အႏူးအညံ့ အညင္သာဆုံးေသာ အရသာတစ္ခုကို ဖန္တီးစားသုံးေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လုံးဝလ်စ္လ်ဴ႐ႈထားၾကေသာ စုံတြဲက ကာမဆိုေသာ အရသာႏြံမွာ ေမ်ာခ်င္တိုင္း ေမ်ာေနၾက သည္။ ဖိုးေဇာ္မွာ ယခုမွပင္ သူၾကားခဲ့ရေသာ ညီးညဴသံ၏ ျဖစ္တည္ရာကို ျပတ္သားရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေတြ႔ၾကားသိခြင့္ရၿပီျဖစ္ ၏။ ေကာင္မေလးထံမွ မခ်င့္မရဲညီးတြားသံက ဖိုးေဇာ္ကို အစက ထိတ္လန္႔ေစခဲ့ေပမယ့္ ယခုေတာ့ ရင္ဖိုစိတ္လႈပ္ရွားေစရ သည္။ ေလွကားေထာင့္မွာ မီးေခ်ာင္းေကြးေလးတစ္ေခ်ာင္း တပ္ဆင္ထားျခင္းေၾကာင့္ ကာမႏြံထဲနစ္ေမ်ာေနၾကေသာ စုံတြဲကို ဖိုးေဇာ္အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။ ေကာင္မေလးက အခန္း(၂၀၇)မွ အဘြားအိုကို လူနာေစာင့္ေပး ေနေသာ အိမ္ေဖာ္ ေကာင္မေလးမွန္း ဖိုးေဇာ္ ျမင္ျမင္ခ်င္းမွတ္မိလိုက္သည္။ ေကာင္ေလးကိုေတာ့ ဖိုးေဇာ္မျမင္ဖူး။ အခန္းနီးနားက လူနာေစာင့္ လူငယ္အခ်င္းခ်င္း ျမင္ၾကေတြ႔ၾက ခ်စ္ၾကႀကိဳက္ၾကဟန္ တူေလသည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္စုံတြဲရဲ႕ ကာမဆက္ဆံဖုိ႔ စိုင္းျပင္းေနၾကပုံက ဖိုးေဇာ္ကို တစ္မ်ဳိးေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားေစရ သည္။ အထိအေတြ႔၊ စိတ္ခံစားခ်က္တုိ႔ အထူးျပင္းထန္ ခံစားလြယ္ေသာအရြယ္မုိ႔ ကာမဆက္ဆံၾကခ်ိန္၌လည္း ညင္သာႏူးညံ့ မႈ၊ ၾကင္နာမႈမ်ားရွိေနၾကသည္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အသားခ်င္း၊ ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း၊ လိင္အဂၤါခ်င္း ထိေတြ႔ႏိုင္သမွ် ထိေတြ႔ထားၾကၿပီး အဆက္မျပတ္၊ အငမ္းမရ လႈပ္ရွားလိုးေဆာ္ေနၾက၏။ “ အီး.....အင္း.....ဟင္း....ဟင္း.....လုပ္.....လုပ္.....သြက္သြက္လုပ္ပါ အကိုရယ္...... အ... ဟင့္.....အ.... .ျမန္ျမန္.....အ....အိ....အ.....အေမေရ....အ....အီး....ဟင္း....” ေကာင္မေလးမွာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ျပတ္ထြက္လုမတတ္ကိုက္ကာ ေကာင္ေလး၏ ေဆာင့္လိုး၊ ႀကိတ္လိုး ေနမႈကို လူးပ်ံေနေအာင္ခံရင္း ကာမဆႏၵေတြ အဆုံးစြန္ေရာက္ရွိသြားပုံရ၏။ ေကာင္မေလး တဆတ္ဆတ္ခါ၍ ၿပီးသြားသည့္ ခဏမွာပင္ ေကာင္ေလးကလည္း တအီးအီး တအားအားျဖင့္ ႀကိတ္ေအာ္ရင္း ဖင္ႀကီးတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ ေကာင္မေလးေပၚဖိ ေမွာက္ကာ ၿငိမ္သက္ သြားသည္။ ေလွကားေကြ႔အကြယ္မွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိေသာ ဖိုးေဇာ္တစ္ေယာက္ အခုမွသတိျပန္ဝင္ လာသည္။ ကာမစိတ္ခ်စ္စိတ္မႊန္ေနၾကေသာ စုံတြဲကေတာ့ ေဆး႐ုံကို တည္းခိုခန္းဟု မွတ္ထင္ထားသည္လား မသိ။ ဖိုးေဇာ္ ေျခသံဖြဖြနင္းၿပီး အေပၚျပန္တက္ကာ ဓာတ္ေလွကားျဖင့္ ေအာက္ထပ္သုိ႔ ျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ လူနာေစာင့္တန္း လ်ားမွာ ခဏဝင္လွဲၿပီး စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနလိုက္သည္။
အေရးေပၚလူနာတုိ႔၊ ေဆး႐ုံမွ ထူးျခားျဖစ္စဥ္တုိ႔လည္းမရွိသျဖင့္ ဖိုးေဇာ္ ေအးေအးသက္သာျဖင့္ပင္ ထိုတစ္ညကို ကုန္လြန္ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ ခ်စ္ရည္လူးပြဲက ဖိုးေဇာ္၏အာ႐ုံထဲတြင္ ရစ္ဝဲလည္ လည္ျဖစ္ေနေလရာ မ႐ိုးမရြထၾကြလာေသာ စိတ္ဆႏၵတုိ႔ကို မနည္းပင္ထိန္းခ်ဳပ္ေနခဲ့ရ၏။ ဖိုးေဇာ္တစ္ေယာက္ သက္ျပင္း အခါခါခ်ရင္းျဖင့္ပင္ ႏိုက္ဂ်ဴတီ ညတစ္ညကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရပါေတာ့၏။
ေဒါင္းေလာ့ http://adf.ly/rAVou
No comments:
Post a Comment